چندی پیش در مقاله ای به شرح اصول ایمنی و ملزومات در عملیات جاده ای پرداختیم در ادامه ی آن مقاله قصد داریم به جزئیات اصول ایمنی در عملیات اجرایی بپردازیم.
نصب علایم و تجهیزات به اندازه و تعداد کافی و با روش صحیح، برای آگاهی دادن به رانندگان و استفادهکنندگان از راه و محافظت مناسب پرسنل مشغول به کار در حین انجام کارهای راهداری و راهسازی و همچنین راهبندهای موقت که توسط نیروهای انتظامی صورت میگیرد، امر بسیار مهم و خطیری است. نشان دادن تمام حالاتی که ممکن است در حین انجام کار با آن مواجه شویم ، غیر ممکن است ولیکن سعی شده در این نشریه راهکارها و اصول کلی ارائه گردد. اگر کار، محدود به زمان خاصی باشد، ناظران و مسئولان مربوط باید قبلاً با ادارات راه و ترابری و پلیس راه هماهنگی لازم را به عمل آورند. در محوطهکاری و در تمام مدت انجام کار، مأموران و کارگران باید از لباسهای مناسبی که به خوبی در شب و روز قابل رؤیت باشد استفاده نمایند.
محکم کردن علایم به طور مناسب در جای خود
برای محکم کردن و محافظت علایم و تجهیزات، به طوریکه در اثر ترافیک عبوری و سایر عوامل موجود از جای خود حرکت نکرده و ثابت بمانند، باید از کیسههای نازک حاوی ماسه یا دیگر مصالح ریزدانه که فاقد خاک رس و سایر دانههای چسبنده هستند، استفاده نمود. از جدولهای مورد استفاده در کنار پیادهروها، بلوکهای بتنی و اجسام مشابه، لاستیک چرخ اتومبیل و بشکههای فلزی و دپوهای خاک و مصالح و تابلوهای متفرقه و غیر استاندارد به علت خطرناک بودن نباید استفاده نمود. با فاصله مناسبی از شروع محوطهکاری قرار گیرد تا 1 اولین علامت باید با توجه به جدول زیر ضمن ارائه آگاهی اولیه، فرصت و زمان کافی برای مواجهه با وضعیت جدید را برای رانندگان در حال عبور فراهم آورد، همچنین در کلیه موارد باید فقط از علایم مصوب و مورد تأیید آییننامه ایمنی راهها استفاده گردد. علایم مورد استفاده را باید به طور منظم کنترل و نگهداری نمود که جا به جا، تخریب و یا کثیف نشوند. اگر استفاده ازعلایم ثابت، به علت ماهیت کار غیر ممکن میباشد، باید با ناظر مربوط مشورت نموده و راه حل مناسب را با تأیید وی انتخاب و به مورد اجرا گذاشت.
قابل دید بودن علایم کلیه علایم
باید در شبهنگام و یا در مواقعی که محدودیت دید وجود دارد، دارای منبع روشنکننده یا مواد منعکسکننده مناسب بوده و در صورت عدم دید کافی یا در شرا یط بد آب و هوایی و یا در صورت نیاز به علایم اضافی، یا برای به تعویق درآوردن کار، باید با مشاور و یا ناظر مربوط مشورت شود.
علایم اضافی
در راههای با جداکننده وسط، باید علایم در دو سمت راه ب ه کار روند، علایم و حفاظها، نباید به صورت پیچیده، نصب و کارگذاری شوند و یا در زمانی بیشتر از زمان مورد نیاز استفاده گردند. علایم اضافی، باید به تدریج در طول اجرای عملیات جمعآوری شوند.
تمیز کردن
گل و لای و دیگر مواد زائد، نباید در محل اجرای عملیات انباشته شود. محوطه کاری، باید همواره عاری از این مواد نگهداری گردد. ارتفاع نصب علایم لبه پایینی علایم باید 150 سانتیمتر بالاتر از لبه سواره رو قرار گیرد، ولی تابلوهایی که روی پایه های موقت قابل حمل نصب میشوند، ارتفاع کمتری میتوانند داشته باشند، در این حالت لبه پایین تابلو باید حداقل 30 سانتیمتر از سطح سواره رو بالاتر باشد.
نحوه قرار گرفتن علایم
نحوه قرار گرفتن در راههای با جداکننده وسط (آزادراهها و بزرگراهها)، علایم باید در سمت راست جاده (سمت حرکت) به صورتی قرار داده شوند که نزدیکترین لبه آن از کناره آسفالت 120 سانتیمتر فاصله داشته باشد و در جایی که شانه راه آسفالت شده، این فاصله از کناره شانه، میباید 75 سانتیمتر باشد. در این راهها برای تأکید بیشتر، باید علایم در سمت چپ (در رفوژ میانی) نیز تکرار گردند، البته این کار نباید موجب کم شدن تعداد علایم و تجهیزات در سمت راست جاده شود. در سایر راهها کلیه علایم باید در سمت راست جاده قرار داده شوند، به نحویکه نزدیکترین لبه آن از کناره آسفالت و یا در صورت وجود شانه آسفالته، از کنار آن حداقل 75 سانتیمتر فاصله داشته باشد. در جایی که پیچ تند یا شیب عرضی وجود دارد و یا علایم بر روی جداکننده وسط نصب میشو ند، این فاصله باید به 100 سانتیمتر افزایش یابد. آن دسته از علایم که بر روی پایههای قابل حمل، نصب و در عملیات اجرایی طرحهایی که در این نشریه ارائه شده، روی سطح سوارهرو قرار میگیرند، از این قاعده مستثنا هستند.
راهبندها و ایستگاههای موقت بازدید نیروهای انتظامی
اساساً با توجه به اینکه پلیس راه (معاونت راهنمایی و رانندگی و امور حمل و نقل ناجا) مسئولیت توزین بار، حفظ حریم قانونی راهها و تجهیزات نصب شده و اجرای قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی را از طریق پاسگاههای توزین بار و کنترل ترافیک و گشتهای سیار در طول راههای کشور به عهده دارد، سایر نیروهای انتظامی مجاز به ایجاد راهبند و ایستگاه بازدید موقت و یا دایمی به منظور کنترل و یا توقف ترافیک عبوری نیستند، مگر این که ضمن انجام هماهنگی لازم در هر مورد، قبلاً مجوز لازم را از وزارت راه و ترابری (ادارات کل راه و ترابری) و نیز سایر مقامات ذیصلاح اخذ نموده باشند. علیهذا در این گونه موارد و در صورت ایجاد راهبندان به منظور بازدید و کنترل موقت ترافیک، رعایت و اجرای آنچه که در این نشریه آورده شده، به عنوان حداقل مقررات و ضوابط لازمالرعایه، الزامی بوده و مجریان در قبال وزارت راه و ترابری، استفادهکنندگان از راه، حفاظت آنها از آسیبها و جراحات و نیز حفظ اموال آنها از خسارات ممکن، مسئول میباشند.
ادامه دارد …
